Tuesday, June 22, 2010

Mag ik even?

Voor de verandering eens een Nederlands blogje.
Voornamelijk omdat ik er zin in heb maar ook omdat manlief mijn gezeur dan niet hoeft te lezen.
Want, zoals Dixiechick en Cisca beide al meer dan eens benoemden, we houden ervan om nu en dan eens te zeuren.
En dat doen ze hier niet. Hier doen ze aan oplossingen en aanpakken.

Maar nu heb ik zin om even lekker te zeuren, over iets onzinnigs, iets dat ik heel goed kan oplossen, maar gewoon omdat het soms zo lekker is.
Het zit namelijk zo, het eten is hier 'te' lekker.
Ook laat Jack me kennismaken met dingen die ik me nooit kon veroorloven of niet kende.
Dat niet alleen, maar de porties zijn ook nog eens enorm.
Als ik per ongeluk laat vallen dat ik wellicht zin in een ijsje heb, dan staan we 5 minuten later bij Brusters Icecream . Niet voor een ijsje waar de chocolade hagelsslag overheen gevlogen is, maar voor een waarvoor ik beide handen nodig heb om het vast te houden en waarin flinke brokken chocola zitten.
Of halverwege de week word me gevraagd of ik geen zin heb om dat thaise restaurant uit te proberen, of zullen we naar BJ's gaan. Of hij komt thuis met een stel steaks waar je U tegen zegt en die gaan dan op de grill.
Zucht, de helft van de tijd hoef ik zelf geen boodschappen te doen en wordt er voor me gekookt.
Steak, met een baked potato en mais… of met blauwe kaas gevulde kipfilet en als dessert cookiedough icecream.

Ik denk dat jullie wel ongeveer zien waar dit heengaat.
Mijn weegschaal ziet het ook, toen ik eindelijk de moed verzameld had en er op ging staan.
Lekker eten en daarbij niet meer dagelijks op de fiets is funest.
Per maand kwam ik meer dan een kilo aan. Denk dat jullie dat optel sommetje zelf wel kunnen doen. En natuurlijk kreeg ik problemen met mijn kleding, niets past meer.
Maar ja, ook daarover kon ik niet zeuren, we gingen gewoon naar de outlets, die zijn vlakbij….zei hij.

Toch heb ik moeten besluiten om de rem er op te gooien en inmiddels is er 5,5 kilo af.
Maar lastig is het wel, behalve dat ik nu oplet wat ik eet, moet ik vooral opletten wat ik zeg.
Want voor ik het weet ligt de koelkast weer vol met lekkernijen waarvan hij denkt dat ik er zin in had.
En dat is zo verleidelijk.

Want het is allemaal veel te lekker.
Echt waar!

3 comments:

Petra said...

Ik weet het, ik heb ook met mijn gewicht geworsteld hier! Maar je hoeft dat hele ijsje toch niet te eten? Ik neem trouwens altijd een kinderijsje, dat is nog wat te behappen. En misschien moet Jack je ook een beetje helpen en niet dat alles in huis halen en een 6 oz filet mignon is net zo lekker als een lap steak (lekkerder eigenlijk nog, vind ik). Succes!

Bibi said...

Haha, ik heb precies hetzelfde. Ook ik heb de rem erop gegooid, twee weken geleden want ik paste niets meer. Ik at altijd al gezond en lette op de hoeveelheid maar snoep, ijs, kaasplankjes etc, daar nam ik teveel van en ik sportte niet. Beetje sporten en minder snoepen helpt echt, maar nu met spiermassa erbij ben ik weer zwaarder geworden de afgelopen dagen. Frustrerend.

Corry said...

Vreselijk dat lekkere eten.Ik kom ook ALTIJD aan als ik in de VS ben. Laatst zei iemand weer dat het eten in de VS zo " dikmakend" is. Ik ben gelijk op de kar gesprongen en geroepen dat dat toch echt aan jezelf ligt want dat er genoeg gezond is en NIET dikmakend. Moest wel een beetje om mezelf lachen maar ja!
Goed dat je de rem erop gooit want het is toch zomaar 12 kg per jaar. Sterkte met afremmen. ;)