Sunday, December 20, 2009

Short hair pics and guess what...snow

Risking you guys running off screaming and getting severe hick-ups after looking, but here are the pics of my new shorter look.
Sigh, really have to start losing weight soon. Sportschool is scheduled for January. Because I gained several kiloos since moving here.
Anyway, make sure you sit down....








Btw, it is really short on the back.





Ok, everyone survived?
Than we go back to our regular stuff, like snow!!!
Just like the Netherlands we got hit with a good amount of snow.
It snowed all day Saturday and we shoveled the driveway at least 8 times to keep on top of it.
Since we didn't need to go anywhere we just sat back and relaxed. We had gotten enough wood on Friday to keep us warm for quite some time, we had our groceries in and didn't have to go anywhere but across the street for a visit with neighbors in the evening.
We ended up with just over a foot of snow and it looks like a winter wonderland now.
Today the roads were clean enough to go x-mas shopping with another neighbor and I had time to soak in the beauty of snow in the mountains. (That is how Jack calls them, I think molehills is more appropriate)





I know, they look far away, but believe me, you don't want to run the roads we drove today, too hard for us flatland people.
Also made a few pics while it snowed.
My son shoveling, he better get used to doing that.
And this girl is waiting for her warm wintercoat that I ordered through this place in the Netherlands. The proceeds go to the Spanish galgo's and I have gotten to know the owner, Elsbeth, as a wonderfull person.

And this is how the house and the yard looked today, enjoy!
(Going to hide under a chair now)

Ohhhh, and I really want one of these...and I have the feeling my son would agree;-)

Friday, December 18, 2009

Short, shorter.....

After pushing it ahead of me for weeks, I finally made an appointment with a hairdresser this week.
The number had been given to me by a friendly neighbor after my first experience which ended up in (as it felt to me) a disaster.
Jack, happily unaware of the fact that getting a haircut at the local Holiday Hair might be a good idea for him, no appointment needed, walk in, sit down and be out again in 10 minutes, but for me it turned out to be a bad experience.
I mean, when you know nothing and don't care about nothing, just want it out of your face, than it is fine.
But I need some input, not a bored face and a young girl who cuts of exactly an inch from ' almost' every hair I have.
I need advice and someone who looks like she knows what she does.

Unfortunately, I knew of no hairdressers in the area at that time.
2 days before our wedding....
How I have regretted going there. The girl probably did her best, but I have never had such a bad haircut. In the weeks after, I kept finding longer strings of hair that somehow showed up miraculously and had to be cut off.
Sigh, I should have given myself the 16 dollar it costs.
Which in itself should have told me enough.

So now you probably understand why I had to gather all my courage yesterday to go to the new place.
First impression was good, there were plenty of cars in the parking lot...
Second, it looked like a salon.
Third, they were friendly even though the ladies behind the counter were very busy with their cellphones.

In comparison with the other place, it looked expensive.
And with a difference like that, I started to worry about how much it would cost this time.
And when I was taken to a chair and had my hair washed without asking, it made me even more worried. But, since I was already there and really needed the haircut, (no one would have a space this close to X-mas) I sat tight and hoped for the best.

Even worse, after talking to the girl for a bit, I decided to give her a free hand and let her do what she thought would look good. And, I went a lot shorter this time.

Now Jack keeps telling me that it looks good.
I still have to get used to the new look, no more curly layers, but styled and cut, close to my face.
Somehow it looks really American to me. It is more styled than I am used to and I will not get away with letting it dry naturally after washing.
But I kind of like it.

And much to my amazement it was still a lot cheaper than in the Netherlands.

Sooo, I have found myself a hairdresser.
Who would have thought it was going to be this much of an adventure.

Saturday, December 12, 2009

Getting comfortable

Als er iets is waar ik geen moeite mee heb in dit land, dan is het wel het gemak waarmee de Amerikanen het zich gemakkelijk maken zodra ze hun werk kloffie uit kunnen trekken.
In de paar maanden dat we hier nu wonen ben ik me te buiten gegaan aan super zachte sweatpants, cozy sweaters, snuggly socks.
Vanmiddag nog heb ik geen nee kunnen zeggen tegen een paar knalroze, super zachte sokken die je onmogelijk in je schoenen kunt dragen.
Voor het eerst in mijn leven heb ik me pyama's aangeschaft, simpel omdat ze zo superzacht zijn.

Nu beperk ik me tot het dragen van dit soort kleding tot ons eigen huis maar ik kijk er al niet meer van op als we tijdens onze wekelijkse boodschappen mensen in hun sleeppants zien lopen. Maar ik moet zeggen dat ik toch even twee keer moest kijken om zeker te weten dat de dame achter de kassa bij Old Navy echt waar in een pyamabroek liep. Dat schijnt niet ongewoon te zijn, maar ik moet er nog even aan wennen.
Wel weet ik inmiddels dat er hier in de buurt niet opgekeken wordt van een pyama broek als er iemand aan de deur komt of als je in sweatpants en een t-shirt je boodschappen gaat doen. LOL, over make up hebben we het helemaal maar niet.

Maar goed, dat gaat me iets te ver. Ik beperk me tot het uitlaten van de honden in sweatpants. Maar in huis, daar geef ik graag toe aan de verleidingen van de zachtheid, knuffeligheid en comfort van de kleding verkocht in de amerikaanse winkels.
En als er aangebeld word, dan doe ik rustig open in mijn sweatpants.
Maar geef me nog even de tijd om te wennen aan het dragen van sleeppants in het openbaar...
Hoewel, ze zijn zacht, flanel en warm....

Monday, December 7, 2009

Het is nu echt winter!

Toen we zaterdag ochtend wakker werden leek het nog op typisch Nederlandse sneeuw, gesmolten voor het de grond raakte. Maar terwijl wij van winkel naar winkel reden om kerstinkopen te doen werden de vlokken steeds groter en groter.En ja, dan blijft het op een bepaald moment wel liggen.
Met als resultaat dat het er zondag morgen zo uitzag:

De sneeuw had een leuke bijkomstigheid. Eindelijk lukte het me om de Northern Cardinal op de foto te krijgen.
Een tijdje geleden heb ik een aantal voedingsstations voor vogels opgehangen die een flinke hit zijn bij de plaatselijke vogel en eekhoorn populatie.
Ze worden druk bezocht en met een gids in de hand kan ik de meeste nu identificeren.
Jammer genoeg hangen de ' feeders' te ver weg om een goede foto te kunnen maken.
Dus togen we onlangs nog een keer naar Lowes om nog 2 te halen. Een daarvan hangt nu aan de reling van ons deck en ik kan de vogels zien vanuit het keukenraam en het raam van de pc kamer. Maar tot afgelopen zaterdag werd deze alleen maar bezocht door verdwaalde koolmeesjes. Deze heten hier trouwens Chickadee's.
Maar zaterdag was het dus feest, we hebben 3 Cardinals in onze tuin en samen met een heleboel andere vogels werd er flink gebunkerd van die ene feeder en kon ik er lustig op los fotograferen.



Wednesday, December 2, 2009

Santa drives a Toyota

And if you don't believe me, here's proof.
We spotted him in November around Harrisburg on the highway. First thought was:"Anyone can get a plate like that".So we decided to check out the driver. Unfortunately I don't have a picture from him, but believe me, it was Santa.

I probably needed this wake up call, since I had more or less my doubts that this younger nephew of our Sinterklaas was for real. But there he was, in his pre-December clothes, driving this bright red Toyota. What more proof does one need.

And how convenient, since we didn't want to ask Sinterklaas to come all the way to the States, we can easily swap him for Santa. Lets just hope we will be forgiven for preparing for X-mas before Sinterklaas left the Netherlands.

Yesterday we took of the Thanksgiving decorations and started out Christmas decorations. We aren't done yet.
A few power cords need to be replaced for proper outdoor stuff en we don't have a wreath yet for the frontdoor. But we are getting there.



The whole street here looks like a fairytale. Sunday the weather was so nice, most people were taking advantage and started decorating in their t-shirts
Quite a difference from today since there was ice on the car this morning.

Well, we are almost done and hope to get our tree this weekend.Which will look nice next to the fire place that we had burning for the last two nights.
LOL, we actually may get some snow this weekend.

All that is missing than is eggnog, and that is easily fixed.

Wednesday, November 25, 2009

I should have

blogged about a lot of stuff.
We had a few very busy weeks and I have neglected our blog.
I could have written about:
-My families visit for over 3 weeks
-Our wedding
-Our visit to Cape May
-How I suddenly felt the earth open under me and I still have nightmares about it
-How I finally seem to find my way around here
-How even the day before thanksgiving people stay polite in the markets
-Visiting towns like Intercourse, Bird in Hand and how we got some waves from a few Amish
-The fact my son got his first leather cowboyhat
-And how we both dressed up for Halloween
-We have a real soap opera in our garden with the squirrels and birds since we put up feeders
-I really was shocked to find out Sinterklaas already arrived in the Netherlands and I still can't believe it is November
But...I will have to get back on you for those.
For now I wish all of you a very Happy Thanksgiving.
Tomorrow we will cook our first turkey together and I am still figuring out how to fit it into the oven.
And we are having pumpkinpie. Never thought I would like it, but I do and also sweet potatoes, yummie!

Anyway, I will get back to you guys soon with all kind of stories.
But for now, we are celebrating everything we are grateful for tomorrow.
And believe me if I say I have a lot to celebrate tomorrow,

Happy Thanksgiving.

Edited to add a picture of the turkey Jack cooked.
It tasted really good.
Now we have to find out what to do with the left overs.

Sunday, November 8, 2009

Honest

We didn't disappear from the face of the earth.
But my parents are visiting, we got married and we are enjoying these great temperatures we are having.
Today was close to 25 degrees celcius...honest!
We have done so much already, today we were in Lancaster for example, saw Amish on skeelers.
Honestly, I can proof it once I can get to my pictures.
Later this week we hope to drive off to Cape May, New Jersey for a few days.
Just need a dog sitter for the two boys. We need a bigger car, so they all can come.
Also, today we saw Santa, HONEST...it said so on his license plate and once we overtook that car, there he was. White beard, bold head.
Too bad I only was able to get a picture of his license plate.

Oh, and we had sweet potatoes today, first time for me.
Never thought I would find the taste of hutspot in an ugly looking potato.
But the best thing was, never thought I would like them, I mean, who would like a root that is named Yam, but I did.

But, what I wanted to say, we will be back soon.
Sigh, hard to belief tomorrow is already our 1 week anniversary.

See ya,

Peet

Wednesday, October 28, 2009

Sooooo much going on

First of all, I had a major breakdown, or as we say, een dippie.
With everything going on I felt like being stuck in the house, all I did was being busy with the house and that was it.
Even for a little thing as a carton of milk, I had to ask Jack to get it on his way from work.

Those are the joys of not having a drivers license or a bike.
Honestly, I miss my bike the most. Giant and Dollartree and a hairdresser are close enough to get there on the bike. But there is this nice highway in between.
Oh well, effe doorbijten, soon we can start lessons.
LOL, Jack still thinks he can teach me.

Also, we have a new floor downstairs, it is beautiful but takes a bit getting used to, specially for the dogs. They have these long legs and no traction on this floor...

And, Monday we are getting married. In Gettysburg in a nice little inn.
Turned out it was not easy to find someone to marry us in the place we wanted without getting religious parts involved.
But, we found a bhoedist priest who will, hopefully give us a nice ceremony. We have a very good feeling after meeting her.
Getting our marriage license prooved to be harder.
They had never mentioned that they needed a certified translation of the divorce records until the moment we came in to get our license.
So we had to find someone to translate and put a nice seal on it.
Sometimes I wonder if that is all they are looking for, something shiny that gives them the feeling it is official.
It took a few days before we had it, but, it arrived just in time.
So now we have permission to get married, LOL.

Right now I am waiting for Jack to come back from the airport. If all went as planned, my parents and one of my sisters landed just a few minutes ago.
Just in time to celebrate Halloween with us.
We had so much fun getting the house decorated and what is even more fun is that my 14 year old son decided he wants to dress up for handing out the candy during trick or treat.
Don't have pictures of that yet, but I will make sure we will get plenty.
Do have a few of the house already, so enjoy.

In the meantime, I will get ready for the visitors and will talk to you soon.




Wednesday, October 14, 2009

6 Hours ???

That is the difference between the Netherlands and Dillsburg Pennsylvania.


But some times it looks years in stead of hours. Like last week, a windy day.
A very windy day and that means power outages...
At least two and both of them lasted for more than an hour.
Fall only just started, not really looking forward to real winterweather with icerain.
Reason is the American habit of having all wiring for electricity, phone and internet for example, above the ground. A drunken driver can cause a whole neighborhood to loose power for hours. Sigh, with bad weather you can at least predict a possible outage.
Now, mind you, we live in a pretty new development, all wiring under ground.
But...only in the development, the lines leading here are still above.

And that isn't the only thing I feel like I stepped back in time.
Looking for having one of my pictures printed on canvas turned out to be rather expensive and not yet widely available.

On the other hand,people seem to put an old fashioned effort into cooking and baking.
Which puts me into a bad spot, I am a horrible cook. But, in this case, I am willing to learn. So many good looking receipts are to be found everywhere, that I already had to try some.

For the last few weeks we have been looking at replacing some stuff that Jack has.
Like forks, spoons, that kind of stuff, some nice lamps were on the list and with our new laminate floor installed next week, we needed some carpets.
And don't tell Jack, but the kitchen is out of date and has some water damage.
So I had been keeping an eye open when at Lowes or Homedepot.
But man, that is scary stuff, so old fashioned.
Just like much of the furniture we saw or the tableware.
So I had to put my foot down on some stuff, we were gonna wait for our trip to ...


Ikea!!!


Ha, Jack thought we would be done in a morning.
Yeah, right. Anyway, last weekend we went to Baltimore, a drive, just over 1,5 hours.
Do-able, specially when you are in dear need of a Europe rush.
And that is what I got, honest, the meatballs are the same here as they are in Groningen.
Jack got a culture shock...but in a good way.

After 4 hours of shopping, we will combine the old fashioned, but sometimes charming American stuff with some real modern European style.
Jack is in awe over how cheap some of the stuff is, I am just very happy with the straight, simple lines and the fact I can pretend I am in Groningen when I am really desperate and go for a trip to Ikea.
Because Ikea is like Mac Donalds, they all are the same.

Thursday, October 8, 2009

Fall in Pennsylvania

Deze keer weer een Nederlands blogje. Veel foto's om een beetje een idee te geven van de omgeving.

Het begint hier zolangzamerhand herfst te worden.
Qua temperatuur overdag zitten we nog niet op Nederlandse herfstwaardes, maar 's nachts begint het toch behoorlijk fris te worden. Dus laten we de ramen nu iets minder wijd openstaan.
Herfst in PA betekent oogst tijd, we zitten hier midden in appelcountry en een van de grote appelharvest fairs word hier vlak bij, in Adams County gehouden.
Vorig weekeinde was het zover. Van verre ruik je de cider die gemaakt wordt en zie je de rook die onstaat als giga stukken vlees op de bbq's liggen te garen.
Het was er smoor druk, iedereen kwam om zich te vergapen aan de rijen standjes met kitscherige artikelen, in perfecte staat verkerende stoommachines en glimmend gepoetste oldtimers. Ondertussen werden de vele voedselstandjes aangedaan.
Alles op het gebied van appels was er te krijgen, taart, lollies, moes, cider en vele soorten appels in natuurlijke staat.
Maar ook de meest bijzondere voedsel combinaties, zoals gefrituurde uien en bloemvorm, gefrituurde oreo koekjes.
De democraten verkochten fudge en even verderop werd reclame gemaakt voor bijbel en hun specifieke interpretatie ervan.
Mocht je niet geinteresseerd zijn, dan kon je nog altijd je eigen vogelverschrikker bouwen of een ritje maken op een pony aangesloten op een systeem dat het enkel toestond een klein cirkeltje te draaien. Of je ging naar de petting zoo waar een 5 dagen oud kalfje in een hok van 1,5 bij 1,5 m lag naast de kittens die in een draagkennel zaten.
Mochten jullie het idee krijgen dat ik dit gedeelte van de fair minder aangenaam vond dan hebben jullie gelijk.
Maar verder was het leuk, mensen kijken op een heerlijke warme dag eind september , wat wil je nog meer?

Verder zitten er bij de foto's een aantal die een idee geven van de omgeving hier, van ons uitzicht als we 's avonds op onze frontporch zitten. Jaaaaa, nog steeds.
Dit weekeinde schijnt het zelfs weer warm genoeg te worden voor shorts.

Maar nu de foto's:


























Monday, September 28, 2009

Relationship problems

I do not say this easily, but my relationship with one member of this household is forever down the drain, over, finished.
I can officially state now that there is one thing I hate...


And that is our vacuum.
It is too big, to heavy, too noisy and gives me a backache while trying to use it.
Not sure if it is just this one, but if it were just me, I would never ever get an upright vacuum again.

With 4 dogs and 3 people we need a good vacuum, but from the start my relationship with the resident vacuum has been troubled to say the least.
And I am not on my own, both female dogs in this household run, hide with their tails tucked to their bellies from this loud monster.
So maybe it is a female thing, since Jack praises it ability to get the rugs in the house clean.

I don't know, when I try to vacuum the rugs, I have a hard time keeping the vacuum from eating them.
But when I try to vacuum the linoleum, it seems to have lost its appetite and it won't suck up a thing.

And than the problem I have with keeping it upright, there is a hose attached to it that I need to use for the couches. Constantly I forget that this monster is upright on its ' thing' and not on 4 comfortable little wheels that make maneuvering around easy and simple.
It reminds me by falling over on a regular base and usually hitting me on the shins.

Honestly, I think this type of vacuum was invented by men.
No way a woman could have created such a monster.
That, or this particular one hates me.
But, it is still working and since I am Dutch, it will stay around until it drops dead but forgive me if I am in the meantime eying those slender, elegant and light vacuums and daydreaming about one day maybe owning one again.

Btw: the shown vacuum isn't ours. It only looks similar.

Wednesday, September 23, 2009

Creepy crawlers, oftewel....

Beestjes, allemaal beestjes.

Behalve voordelen, heeft een grote tuin met een waterpartij (stroompje) ook zijn nadelen.
Beestjes en in een ander land ook nog eens andere beestjes dan we gewend zijn. Hoewel, dat 'tje' in veel gevallen weg te laten is.
Behalve een mooie bruine kleur, kreeg ik hier ook binnen een mum van tijd bulten, niet een paar, maar mijn armen, benen en andere aan de buitenlucht vrijgegeven huidoppervlaktes zijn gesierd met tientallen jeukende, rode bulten.
Op dit moment zit er zelfs een net onder mijn wenkbrauw. Ik probeer hem ongelofelijk hard te vergeten om te zorgen dat ik deze ook niet open krab.
Voorlopig zal dit ook wel even zo blijven, want we zijn hardop aan het werk om afgebroken takken en woekerende struiken te verwijderen.
En ja, ik draag handschoenen en ben erg voorzichtig ivm de poison ivy die hier ook lustig groeit.
En ik stap ook niet in het water zonder laarzen aan, volgens zeggen zijn er hier haast geen giftige slangen, maar ik loop liever niet het risico om tegen een hapgrage waterslang aan te lopen.

Vandaag heb ik voor het eerst een praying mantis gezien. Wat een ongelofelijk gaaf beest is dat. Het exemplaar dat hier naast de voordeur zat was minstens 10 cm groot.
Moet zeggen dat ik me toch even ongemakkelijk voelde toen mijn camera piepte en 2 ogen op mij gericht werden.

Verder leven er hier in de tuin ook nog bulten konijnen en eekhoorns. De laatsten zie je op dit moment constant met noten in hun bekkies lopen, leuk gezicht.
Een andere knager die ik nog niet gezien heb, maar zijn aanwezigheid duidelijk kenbaar maakt is de chipmunk, het exemplaar in onze tuin heeft een duidelijke voorkeur voor mijn pas geplante herfst astertjes. Zoals te zien op de foto is inmiddels een struikje volledig ontdaan van zijn bloemen.

Wat het nog grotere spul aangaat....
Op de golfbaan aan de andere kant van de straat leeft een coyote.
Zoals onze buurman vertelde, denk aan een magere herders hond met een heel slecht humeur.
Reden voor mij om nog eens met zoonlief en Jack de veiligheid van onze honden door te nemen. Overdag is er niets aan de hand, maar zou een van onze honden ontsnappen en dit exemplaar tegenkomen dan is dit einde hond. En een kleine 5-tal km hier vandaan leeft een teef met puppen, het mannetje is dit voorjaar afgeschoten. Maar ook beren en bergleeuwen schijnen hier niet onbekend te zijn.

Het verhaal over die roze olifant heb ik mijn twijfels over, of zou het toch....

Monday, September 21, 2009

Busy weekend

This will be mostly pics, hope you enjoy them.
Besides hiking with Cara, finding a new vet for the dogs, we also went to Woofstock in Harrisburg,worked in the garden, got ourselves a new patio set with 6 chairs, visited several neighbors and I baked an apple pie.
LOL, reading this one might get tired already.
Anyway, here are some pics to enjoy.

We went to Kings Gap for a hike up the mountain, It was colder than we expected though. Should have brought a sweatshirt.


Cara turnes out to be a great hiker and climber. She loves this and it gives us the opportunity to give her and us, some more exercise.


It won't be long before the whole area will be colored bright red because of the autumnleafs


Hunting can't be avoided overhere.
And these warnings you find everywhere. If we want to keep going to these trails, we better get a few of these bright orange coats and one for Cara soon. Think deer season starts in about two weeks?


Yesterday we went to Woofstock in Harrisburg. A great event that combines music and a lot of animal rescues presenting them selves.
It was very busy, we took both girls and they behaved very well, just like all those other dogs there.
I have never seen so many pittbulls, chihuahua's and great danes in my life.


Paquita taking a moment near the Susquehanna.


The event was on this riverside, stretched from this bridge to the other.


And our new deck furniture. Hope we will get a bit more use out of it this season.


That is it for today, time to enjoy the weather, they say it will change soon.

Thursday, September 17, 2009

Er is een oorlog gaande,

in onze tuin.
En wij zitten eerste rang. Nu en dan branden onze oren vanwege de snelheid waarme de projectielen om onze oren vliegen of schrikken we op van een mislukte poging om tijdig te wenden voor de ramen geraakt worden.

Nooit geweten dat kolibries zo territoriaal zijn.
Nu ze een beetje wennen aan onze aanwezigheid is er geen reden meer om niet in volle vaart acher de tegenstander aan te gaan en deze zo snel mogelijk van de voorraad suiker water te verwijderen. Nu het iets kouder wordt en ze gauw zullen vertrekken lijken de gevechten zelfs heviger te worden.

De afgelopen tijd heb ik echt genoten van deze vogeltjes die zo verbazend stil in de lucht kunnen staan. Nog leuker wordt het als blijkt dat ze je accepteren als deel van de omgeving en ze tot op een paar centimeter van je gezicht komen en daar nieuwsgierig blijven hangen.
Ze zijn zo klein dat je het gevoel krijgt ze weg te kunnen blazen.
Helaas heb ik nog geen fatsoenlijke foto kunnen maken maar daar zal ik volgend jaar genoeg gelegenheid voor krijgen denk ik.

Het territoriale gedrag dat ik de laatste tijd zag is een bijzonder schouwspel, zeker als ze je om je oren vliegen en ze je haren zelfs laten wapperen. Omdat ze zo ontzettend klein zijn is het lastig om ze te volgen, maar lukt het dan is de wendbaarheid en snelheid verbazend.
Hun vleugeltjes gaan zo snel dat je ze amper ziet, maar het hele schouwspel doet me denken aan die scenes uit Star Wars waar in Death Star vernietigd wordt en de kleine, wendbare gevechts vliegtuigjes elkaar op hoge snelheid achtervolgen binnen in Death Star.

Volgend jaar zullen we wat meer voedingsstations ophangen, misschien dat we dan meer kolibries kunnen verwelkomen.
De vogeltjes die we hier zien zijn niet zo kleurrijk als in warmere streken, maar zijn minstens zo leuk om te zien elke avond.
Dit is ons porch genootje:

Meer over kolibries:Hier