Wednesday, September 23, 2009

Creepy crawlers, oftewel....

Beestjes, allemaal beestjes.

Behalve voordelen, heeft een grote tuin met een waterpartij (stroompje) ook zijn nadelen.
Beestjes en in een ander land ook nog eens andere beestjes dan we gewend zijn. Hoewel, dat 'tje' in veel gevallen weg te laten is.
Behalve een mooie bruine kleur, kreeg ik hier ook binnen een mum van tijd bulten, niet een paar, maar mijn armen, benen en andere aan de buitenlucht vrijgegeven huidoppervlaktes zijn gesierd met tientallen jeukende, rode bulten.
Op dit moment zit er zelfs een net onder mijn wenkbrauw. Ik probeer hem ongelofelijk hard te vergeten om te zorgen dat ik deze ook niet open krab.
Voorlopig zal dit ook wel even zo blijven, want we zijn hardop aan het werk om afgebroken takken en woekerende struiken te verwijderen.
En ja, ik draag handschoenen en ben erg voorzichtig ivm de poison ivy die hier ook lustig groeit.
En ik stap ook niet in het water zonder laarzen aan, volgens zeggen zijn er hier haast geen giftige slangen, maar ik loop liever niet het risico om tegen een hapgrage waterslang aan te lopen.

Vandaag heb ik voor het eerst een praying mantis gezien. Wat een ongelofelijk gaaf beest is dat. Het exemplaar dat hier naast de voordeur zat was minstens 10 cm groot.
Moet zeggen dat ik me toch even ongemakkelijk voelde toen mijn camera piepte en 2 ogen op mij gericht werden.

Verder leven er hier in de tuin ook nog bulten konijnen en eekhoorns. De laatsten zie je op dit moment constant met noten in hun bekkies lopen, leuk gezicht.
Een andere knager die ik nog niet gezien heb, maar zijn aanwezigheid duidelijk kenbaar maakt is de chipmunk, het exemplaar in onze tuin heeft een duidelijke voorkeur voor mijn pas geplante herfst astertjes. Zoals te zien op de foto is inmiddels een struikje volledig ontdaan van zijn bloemen.

Wat het nog grotere spul aangaat....
Op de golfbaan aan de andere kant van de straat leeft een coyote.
Zoals onze buurman vertelde, denk aan een magere herders hond met een heel slecht humeur.
Reden voor mij om nog eens met zoonlief en Jack de veiligheid van onze honden door te nemen. Overdag is er niets aan de hand, maar zou een van onze honden ontsnappen en dit exemplaar tegenkomen dan is dit einde hond. En een kleine 5-tal km hier vandaan leeft een teef met puppen, het mannetje is dit voorjaar afgeschoten. Maar ook beren en bergleeuwen schijnen hier niet onbekend te zijn.

Het verhaal over die roze olifant heb ik mijn twijfels over, of zou het toch....

2 comments:

jmz said...

Hi Peet 'n Jack

you appear to have gone a bit double Dutch already, I'm already gewend to that because of Hils vader living here and we're switchung tussen Dutch en Nederlands al de tijd. Bas' english is getting beter every dag, Hil's and mijn is getting worse ;-) All madness on a little stick - it's great to hear you guys are doing good there! Chrz, jmz

Petra said...

Yikes, is it zo erg already?
Realiseerde me dat not yet.